Azot Eksikliği
Gelişmesini tamamlamış yaprakların rengi açık yeşil olur; azot eksikliği  ilerledikçe sarı ve daha sonra da kırmızı renge dönüşmektedir. Ayrıca, yapraklarda ve meyvelerde küçülme, verimde azalma, bitki kök yoğunluğunda azalma, çanak yaprakların yeşil renginde solmalar gözlenir.

• Azot yetersizliğinde bitkiler genellikle koyu yeşil görünümlerinin aksine soluk açık yeşil bir görünüm kazanırlar. Azot eksikliğinde, yaprak ve gövde sistemi zayıf olur. Bitkiler erken olgunlaşır, erken çiçek açar ve erken yaşlanır.  Azot eksikliğinde bitkinin tamamında açık yeşil sarı renk görülür. Yaprak damar ve sapları pembemsi renk alır. Bitki büyümesi zayıf, yaprakları birbirine yakın olup, çalımsı bir görünüş alır. Yetersizlik belirtileri hemen dikkati çeker ve bütün yapraklar derhal etkilenir.
• Azot eksikliği, zayıf kökleşme ve zayıf gelişme durumunda barizleşir.  Azot noksanlığı ilk olarak yaşlı yapraklarda ortaya çıkar, noksanlığın devamı halinde ise bu problem genç yapraklarda da görülür.
• Azot noksanlığından ilk olarak yaşlı yaprakların zarar görmelerinin sebebi,  bu besin maddesinin bünyede hareket edebilmesi ve böylece yaşlı kısımlardan gelişmekte olan kısımlara taşınabilmesidir.
• Azot noksanlığından yapraklarda ortaya çıkan bu renk değişiklikleri bitki bünyesinde yeterli ölçüde klorofilin bulunmadığına bir işarettir. Ki klorofil noksanlığı ise bitkide fotosentez olayının normal bir şekilde sürmesini engeller. Bu gibi hallerde bitki vaktinden önce çiçek açar ve böylece bitkinin gelişme süresi de normale nispetle kısalmış olur. Azot noksanlığı tohum, çiçek, meyve luşumunun azalmasına ve bitkinin kök sisteminin de zayıflamasına yol açar.Meyve ağaçlarında azot noksanlığına çok rastlanır. Bunu nedeni meyve ağaçlarının bu besin maddesine olan ihtiyaçlarının fazlalığındandır.
• Meyve ağaçları içerisinde özellikle şeftaliler azot noksanlığına karşı çok hassas olduklarından, azot noksanlığının bu meyve türünde sebep olduğu zararlar, diğer  bir çok  meyve türüne göre daha şiddetli olmaktadır.
• Bitkilerin azot gereksinimleri birbirlerinden farklı olduğundan, topraktan alınan azot miktarı da bitkinin tür ve çeşidine bağlı olarak değişir. Bu bakımdan baklagiller ve tahıl bitkileri arasındaki fark daha da önemlidir. Tahıl bitkilerinin toprak azotunu hızla tüketmelerine karşılık; baklagiller  toprağa azot kazandırırlar. Bu yüzden  tahıl bitkilerinde azot noksanlığına çok sık rastlanmaktadır.
• Yalnız söz konusu bitkilerde görülen ve azot noksanlığı ile ilgili bulunan problem, bazı hallerde toprakta yeterli ölçüde  azotun bulunmamasından çok , kuraklık , düşük sıcaklık dereceleri ve benzeri gibi uygun olmayan iklim faktörlerinin etkileriyle ortaya çıkmaktadır. Çünkü bu faktörler, kuraklık toprakta nitrifikasyon(amonyum azotunun Nitrit azotuna dönüşmesi) olayının hızının  azalmasına ve böylece bitkinin toprakta bulunan azottan gereği gibi faydalanmamasına neden olur. Bu koşullarda bitki köklerinin toprak içerisine gelişimi(kök salması) azalır. Kuraklığın şiddetli ve aynı zamanda sürekli olduğu hallerde ise, toprakta yeter ölçüde azotun bulunmasına karşılık bitkinin azot alımı hemen hemen durur ve bitki ölür.
• Elmalarda yapraklar küçük, dar ve açık yeşil renkli olur. Yapraklar sarımsı, portakal renkli veya kırmızımsı mor renkli olabilir ve erken dökülürler. Yaprak sapları dar açı oluşturacak şekilde, ince ve kısadır. Şiddetli noksanlıkta yaprak sapları ölür. Meyveler olgunlaşmadan renklenirler.
• Armut, kiraz ve erikte noksanlık belirtileri elmaya benzer. Kirazda meyveler koyu renkli olurlar. Kayısıda yapraklar kısa ve sarımsı yeşil renkli olur, dallar ince gelişirler. Genellikle çiçek bol olmakla beraber, meyve sayısı az ve meyveler küçük olur.
• Şeftalide dal ve sürgünler kısa, zayıf, kabukları kahvemsi mor renkli olur. Yapraklar sarımsı yeşil renkli, yaşlı yapraklar  kırmızımsı sarı, bazen de nekrozludur; erken yaprak dökümü olur. Meyveler küçük ve ekseriyetle bozuk  şekilli olurlar.